| Laerys z Alaitoc | |
|---|---|
 Informacje | |
| Miejsce i data urodzenia | Światostatek Alaitoc; 974.M41 |
| Miejsce i data śmierci | N/A |
| Rasa | Eldar |
| Wiek | 60 lat (036.M42) |
| Płeć | Kobieta |
| Rodzina | brak |
| Przynależność | Światostatek Alaitoc (dawniej) |
| Stanowisko | Łowca |
| Charakter | Neutralna Dobra |
| Status | Żyje |
Laerys z Alaitoc - młoda eldarska Łowczyni, uciekinierka od Mrocznych Eldarów i sankcjonowana xeno, podróżująca po galaktyce u boku swojej partnerki.
Wygląd[]
Jak na Eldarkę przystało, to bardzo urodziwa dziewczyna. Ma jasną, nieco bladą cerę, długie, rozpuszczone, kruczoczarne włosy oraz oczy barwy szmaragdowej, w których można wręcz utonąć. Prawie całe jej plecy pokrywa masa blizn po chłoście. Na szyi ma tatuaż w kształcie runy Alaitoc. Jeśli chodzi o figurę, ujmę to tak: można dostać krwotoku z nosa na jej widok, kiedy nie ma na sobie pancerza.
Strój[]
Ubiór Łowczyni jest prosty. Jak na Eldarkę oczywiście. Ot zwyczajny termoplastowy pancerz w barwach Alaitoc i narzucony nań płaszcz. Od innych pancerzy Łowców różni się w zasadzie tylko brakiem hełmu.
Historia[]
Urodzonej na światostatku Alaitoc Laerys od zawsze próbowano wpoić żelazną dyscyplinę. Ostatecznie jednak rodzina Eldarki poległa na tym polu. Była taką typową - jak mawiają ludzie - buntowniczką. Każ jej coś zrobić, a ona prawie na pewno zrobi to na odwrót dla własnej satysfakcji. Jej los na światostatku był przesądzony.
Zostawszy skazaną na wygnanie, Laerys dała upust swojej ciekawości wszechświata, zaczynając samotnie wyprawiać się na krańce znanej galaktyki. Wszystko było dobrze, dopóki nie musiała uzupełnić zapasów. Wtedy to przybyła na jakiś świat uchodźców, który chwilę później okazał się posterunkiem Mrocznych Eldarów. Łowczyni broniła się dzielnie, swoim upiorytowym mieczem tnąc wyuzdanych "kuzynów" jak tylko mogła. Przegrała jednak, bowiem Mroczni zaszli ją od tyłu i ogłuszyli.
Niewola[]
Uwaga! Następne informacje zawierają spoilery do opowiadania "Niewola". Jeśli nie chcesz psuć sobie zabawy z czytania, nie czytaj tego.
Przez około miesiąc Laerys usługiwała na różne sposoby Aesquarowi - Archonta Kabały Złamanego Kła oraz Saulowi Ad'Astrze - Hierarsze i de facto przywódcy Mrocznych Eldarów. Ten niezwykle krótki na eldarskie standardy okres czasu sprawił, że Laerys drastycznie się uspokoiła, spokorniała i stała się bardziej uległa. Trochę pomogła w tym dotkliwa chłosta, po której "sesjach" zostały Eldarce na plecach dziesiątki jeśli nie setki blizn. Obawiała się, że zostanie niewolnicą Mrocznych Eldarów już na zawsze. Wszystko jednak zmieniło się po przybyciu nowej niewolnicy: Ginewry Harlan - wybawicielki, a potem nawet kochanki zniewolonej Łowczyni.
Zauważywszy talent ludzkiej wojowniczki na arenie, Saul rozkazał Laerys rozkochać w sobie Ginę i uśpić tym samym jej czujność, bowiem jej umysł zajęty byłby czymś innym. Z bólem serca, Eldarka wykonała rozkaz jeszcze-wtedy-Hierarchy. Pomimo iż znała Ginewrę tylko kilka dni, była jej ona najbliższą osobą; naprawdę ją polubiła, a nawet zadurzyła się w niej.
W pewnej chwili wszystko zdawało się walić. W biały dzień zamordowano Archonta Aesquara. "Podejrzenia" nowego Archonta padły na Ginę, ale chcąc mieć jakiś dobry powód, by rzucić ją na pożarcie, Saul potrzebował "dowodu", a mianowicie deklaracji, w której mówi, że to ona zabiła Aesquara. Otrzymawszy ją, rzucił dziewczynę na arenę, a Eldarce kazał patrzeć, jak ginie ona rozszarpana na strzępy przez dzikie zwierzęta. Tak się jednak nie stało.
Wywoławszy zamieszanie wśród Mrocznych Eldarów, zarówno Ginie, jak i Laerys udało się uciec. Wyjaśniły sobie to i owo - bardzo dobitnie. Ostatecznie jednak pogodziły się i znów zostały przyjaciółkami, a potem nawet subtelnymi kochankami. Uciekły razem na Ducha Wędrowca - imperialny okręt pod banderą rodu Harlanów, a dokładniej Daniela Harlana. Nie miały pojęcia, że Saul je ściga i nie odpuści, dopóki nie ujrzy ich ponownie w kajdanach.
Ostatecznie jednak Archont został pokonany przez ludzką wojowniczkę w pojedynku. Po powrocie do kajuty, dziewczyny zaczęły "świętować" zwycięstwo nad Mrocznymi Eldarami...
Okej. Tu kończą się spoilery.
Słodka parka, c'nie? (kobieca zbroja, bo ME)
Charakter[]
Początkowo buntownicza i nieokrzesana (na standardy Alaitoc), w trakcie pobytu w komnatach Mrocznych Eldarów Laerys została nauczona, co to jest pokora i uległość. Nie mogli oni jednak złamać jej umiłowania wolności, o czym świadczy kilka prób ucieczki, z których tylko ostatnia zakończyła się sukcesem. Ta Łowczyni to niezwykle pozytywnie nastawiona i tolerancyjna Eldarka - ewenement wśród tej starożytnej rasy. Łatwo ją onieśmielić. Podobnie do swojej partnerki, woli ona samotną walkę na polu bitwy od dowodzenia armią. Dzielą jeszcze jedną wspólną cechę: obie są kochliwe, lecz trwałe w uczuciach.
Wyposażenie[]
- Tradycyjny pancerz z termoplastu, w barwach Alaitoc, jakimi są żółć i ciemny błękit.
- Płaszcz maskujący.
- Miecz - prosta, popularna wśród Eldarów broń do walki wręcz, w odpowiednich rękach mogąca być czymś w rodzaju psionicznej różdżki.
Zdolności[]
- Jest szybka i zwinna, jak na czystej krwi Eldara przystało.
- W walce na miecze jest niczym Banshee. Może dlatego, że przed wygnaniem była Banshee.
- Czy uwodzenie liczy się jako umiejętność?
Ciekawostka[]
- Jest biseksualistką.
- Dwukrotnie próbowała uciec Złamanym Kłom, lecz za każdym razem jej się nie udawało.
- Głos:
- ENG: Jennifer Green
- PL: Barbara Kałużna